वादको खेती गरी
धर्ती पुत्रहरुको परिश्रममा
समानताको नारा लगाउनेहरु
आज हेर
असमानताको शिखरमा पुगी
गिज्जाइ रहेका छन
तिनीहरुलाई।
भोको पेट र नाङ्गो शरीर
माथि आकृति फेरीएको
वादको खेलमा हेर आज
उनिहरु पोक्त खेलाडी बनि
सानदार भवन
अनि
सयौँ रोपनी र आनाको
मालिक बन्न पुगेका छन्।
तिनीहरु कै शक्तिको आडमा
फेरिय यहाँ धेरै
वादका आकृतिहरु,
थपिय धेरै अधिकारका सूचिहरु
जुन आफैँमा निरर्थ
हुन पुगेका छन्।
मित्र बनाइ धरणीलाई
गृहीत गर्दछन् तिनीहरु
सौगात यसको
अनि
गर्दछन् पालन पोषण
सारा जगतको।
आएका छन् तिनीहरु
दुर देखि सेलाएको सहरमा
बोकी कोसेले कुण्ठाका आँचहरु,
तयार छन् तिनीहरु न्यानो पार्न
खोली कोसेली ती
कुण्ठाका आँचहरुको।
तर विड्मवना,
म्लान सहरमा तिनीहरुले
बोकी ल्याएका
कुण्ठाको आँचको कोसेलीको
प्रभाव केवल
ल्याइमा मात्र सीमित छ,
सेलाएको सहरको जमातले
हेय भावले हेरीदिँदा
राप पनि म्लान हुने
हो कि भन्ने भाव
उत्पन्न हुदैँछ मनमा।
No comments:
Post a Comment